Ik sluit mijn ogen. ‘Verlangen’ is het
thema van de christelijke bloghop van december. Verlangen in december. Dat kan
van alles zijn, maar in alles wat het kan zijn is zij een dochter van de
liefde. Ze is de dochter van hoop en liefde, ze is de zus van geloof, waarmee
ze uitermate goed is bevriend. Ze is de melodie van de toekomst waar we naar
uitzien, de toekomst die we wensen. Deze column zal gaan over haar en ik zal
haar in al mijn gebrek nooit genoeg kunnen doen. Net zoals mij woorden voor de
liefde, Gods liefde, altijd tekort zullen schieten, kan ik zelfs haar
nakomeling nooit goed genoeg beschrijven. Maar ik kan één ding vooraf zeggen:
Verlangen is een prachtkind, niet te verwarren met wellust of begeerte, want
zij komen van een compleet andere bron dan de liefde. Hoe zij van haar
verschillen? Ik hoop en bid dat de volgende tekst dat voldoende duidelijk zal
maken voor u, geliefde lezer. Mag ze nu al groeien in uw hart. Al is het maar
voor het lezen van haar verdere beschrijving.
Het is Liefde waaruit verlangen
ontspringt, zonder haar kon ze niet bestaan, daarom kan haar bestaan Liefde
alleen eer aan doen, ze schiet wortel in harten van mensen, ieder mens dat
Liefde kent, al is het maar een beetje. Ze schiet wortel zover als mensen haar
moeder toelaten en zo diep als ze wortel schiet, zo hoog rijst ze op om de
zucht van Liefde vanuit het mensenhart naar het verstand te brengen. Ze laat
ons toe betekenis te geven aan liefde, aan Liefde. Ze laat ons verwonderen,
verbazen, huiveren, huilen, glimlachen, lachen, opspringen van vreugde. Ze
neemt ons mee naar hoop, lacht het geloof toe, al is zijn aanwezigheid slechts
klein in ons hart.
Altijd laat ze ons zien wat goed is.
Wat beter zou zijn. Ze leidt ons rond in tuinen van Liefde, van wat het ooit
was, van wat het kan zijn. Hoop is als de wind door haar haren, Liefde als de
kleur in haar leven. Ze bestaat niet om mensenharten te breken. Ze is er om die
te verzorgen, te laten groeien, zacht te maken voor de harten en levens van
andere mensen.
Haar lieveling is vrede, haar kind
heet besef. Ze bidt onophoudelijk voor universele vrede en blijdschap. Ze helpt
onze ogen openen voor nieuw leven. Beter leven. Voor datgeen dat meer dan leven
is. Ze opent onze ogen steeds weer opnieuw, voor haar moeder. Voor liefde. Voor
Liefde.
“Ere zij God in de hoogste hemelen
en vrede op aarde,
in de mensen een welbehagen!”
Gezang van Verlangen
Deze post dient mede als inzending voor de christelijke Bloghop van december 2015. De webhost van de bloghop van deze maand vind je hier.
Wat kan je dat prachtig beschrijven.
BeantwoordenVerwijderenWat kan je dat prachtig beschrijven.
BeantwoordenVerwijderenBedankt 😊
VerwijderenBedankt 😊
Verwijderen